۰۷ خرداد ۱۳۹۸ - ۱۱:۵۱
کد خبر: ۶۰۸۰۲۸
حجت‌الاسلام‌ والمسلمین رفیعی تبیین کرد؛

شکایت های مهم مولا علی | سقیفه بزرگ بدعت جهان اسلام

شکایت های مهم مولا علی | سقیفه بزرگ بدعت جهان اسلام
استاد حوزه علمیه قم به بررسی شکوه‌های علوی از جوامع اسلامی پرداخت و گفت: بروز علائم مورد شکوه در هر زمانی علامت نارضایتی امام از مردم آن زمان است.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام‌ والمسلمین ناصر رفیعی در شبستان امام خمینی (ره) حرم بانوی کریمه اهل‌بیت به بررسی برخی از گلایه‌های مولا علی(ع) از جامعه اسلامی پرداخت و اظهار داشت: در خطبه 17 نهج‌البلاغه امام علی علیه‌السلام از 4 گروه مردم گله می‌کند.

سخنرانی آستان مقدس حضرت معصومه سلام‌الله علیها با اشاره به فراز پایانی خطبه 17 ابراز داشت: امام علی علیه‌السلام در این فراز چنین فرموده‌اند «به خدا شكايت می‌کنم از مردمى كه در جهالت زندگى می‌کنند و با گمراهى می‌میرند، در ميان آن‌ها، كالايى خوارتر از قرآن نيست اگر آن را آن‌گونه كه بايد بخوانند و متاعى سودآورتر و گران‌بهاتر از قرآن نيست اگر آن را تحريف كنند و در نزد آنان، چيزى زشت‌تر از معروف و نيكوتر از منكر نمی‌باشد

عضو هیئت‌علمی جامعه المصطفی با اشاره به خطبه 41 به بیان دومین گله علوی از جوامع دینی پرداخت و گفت: این خطبه به‌صراحت از عوض شدن ارزش‌ها در جوامع مدنی گله می‌کند؛ تا جایی که جعل عناوین برای معانی برگزیده و تحریف جایگاه کلمات از شیوه‌های این نفوذ توصیف‌شده است.

وی ادامه داد: امام علی علیه‌السلام در این خطبه شریف فرموده است «امروز در محيط و زمانه‌ای زندگى می‌کنیم كه بيشتر مردم حيله و نيرنگ را، زيركى می‌پندارند و افراد جاهل آنان را اهل تدبير می‌خوانند. چگونه فكر می‌کنند، خدا بكشد آن‌ها را؛ چه‌بسا شخصى تمام پیش‌آمده‌ای آينده را می‌داند و راه‌های مكر و حيله را می‌شناسد ولى امرونهی پروردگار مانع اوست و بااینکه قدرت انجام آن را دارد آن را به‌روشنی رها می‌سازد، امّا آن‌کس كه از گناه و مخالفت با دين پروا ندارد از فرصت‌ها براى نيرنگ بازى، استفاده می‌کند

حجت‌الاسلام‌والمسلمین رفیعی به بیان سومین شکوه علوی پرداخت و عنوان داشت: پیروی نکردن از ولایت و سرباززدن از دستورات ولی خدا به بهانه‌های مختلف از موضوعاتی است که امام علی علیه‌السلام از آن بسیار شکوه کرده است.

استاد حوزه علمیه قم نادیده گرفتن حق امیرالمؤمنین را از دیگر شکوه‌های علوی دانست و گفت: امام در خطبه 27 دراین‌باره چنین می‌فرمایند «اى مرد نمايان نامرد اى كودك صفتان بی‌خرد كه عقل‌های شما به عروسان پرده‌نشین شباهت دارد؛ چقدر دوست داشتم كه شمارا هرگز نمی‌دیدم و هرگز نمی‌شناختم. شناسايى شما -سوگند به خدا- كه جز پشيمانى حاصلى نداشت و اندوهى غم‌بار سرانجام آن شد.»

وی ادامه داد: حضرت در ادامه خطبه فرموده است «خدا شمارا بكشد كه دل من از دست شما پرخون و سینه‌ام از خشم شما مالامال است. کاسه‌های غم و اندوه را، جرعه‌جرعه به من نوشانديد و با نافرمانى و ذلّت پذيرى، رأى و تدبير مرا تباه كرديد تا آنجا كه قريش در حق من گفت: بی‌تردید پسر ابی‌طالب مردى دلير است ولى دانش نظامى ندارد. خدا پدرشان را مزد دهد، آيا يكى از آن‌ها تجربه‌های جنگى سخت و دشوار مرا دارد، يا در پيكار توانست از من پيشى بگيرد؟ هنوز بيست سال نداشتم، كه در ميدان نبرد حاضر بودم، هم‌اکنون كه از شصت سال گذشته‌ام. امّا دريغ، آن‌کس كه فرمانش را اجرا نكنند، رأيى نخواهد داشت.»

سخنرانی آستان مقدس حضرت معصومه سلام‌الله علیها سقیفه را یکی دیگر از گله‌های مهم امام علی علیه‌السلام برشمرد و گفت: خطبه 3 نهج‌البلاغه دقیق همه ابعاد سقیفه که بزرگ‌ترین بدعت در دین مبین اسلام بود را بررسی و جریان شناسی کرده است.

حجت‌الاسلام‌ والمسلمین رفیعی در پایان شکوه زهرایی امام علی را یکی از تاریخ‌سازترین شکوه‌های علوی دانست و گفت: خطبه 202 تمام درد دل‌های امام علی علیه‌السلام را در این باب بیان کرده است تا جایی که دریکی از فرازهای خطبه حضرت فرموده است «اى پيامبر خدا، صبر و بردبارى من با از دست دادن فاطمه عليهاالسّلام كم شده و توان خویشتن‌داری ندارم امّا براى من كه سختى جدايى تو را ديده و سنگينى مصيبت تو را كشيدم، شكيبايى ممكن است. اين من بودم كه با دست خودتو را در ميان قبر نهادم و هنگام رحلت، جان گرامى تو ميان سينه و گردنم پرواز كرد (پس همه ما از خداييم و به خدا بازمی‌گردیم)».

وی افزود: بروز علائم مورد شکوه در هرزمانی علامت نارضایتی امام از مردم آن زمان است؛ بر این اساس شکوه شناسی علوی زمینه محک جایگاه ایمانی جوامع اسلامی است./837/ج

ارسال نظرات